“သတိေပး ေခါင္းေလာင္းသံ”

“သတိေပး ေခါင္းေလာင္းသံ”
မနက္ျဖန္ဆို သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ကို ေရာက္ပါေတာ့မယ္။
မနက္ျဖန္မွာ ရဟန္းတစ္ပါးအေနနဲ႔ မလြဲမေသြ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္က ပ၀ါရဏာျပဳျခင္း။ ျမင္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ၾကားလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ယုံမွားသံသယ႐ွိလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ တပည့္ေတာ္ကို ဒီအတိုင္း ပစ္ေတာ့ မထားလိုက္ၾကပါနဲ႔။ ေျပာၾက ဆိုၾကပါ။ အျပစ္ေတြ႕ရင္ ျပဳျပင္သြားပါ့မယ္ လို႔ သံဃာအားလုံးကို ဖိတ္ၾကားရတာ ျဖစ္ပါတယ္။
တစ္ပါးတည္း သုံးႀကိမ္ ဆိုၿပီး ဖိတ္ၾကားႏိုင္သလို ႏွစ္ႀကိမ္ဆိုၿပီး၊ ဒါမွ မဟုတ္ တစ္ႀကိမ္တည္း ဆုိၿပီးလည္းး ဖိတ္ၾကားႏိုင္ပါတယ္။ အဲလို တစ္ပါးၿပီးတစ္ပါး ဆိုၿပီး ဖိတ္ၾကားတာဟာ သံဃာနည္းလို႔ ရွိရင္ေတာ့ အဆင္ေျပပါတယ္။ သံဃာေတြ ရာခ်ီေအာင္ မ်ားေနရင္ေတာ့ တစ္ပါး တစ္ႀကိမ္တည္း ဆိုတာေတာင္မွ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီး ၾကန္႔ၾကာႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ သံဃာမ်ားတ့ဲ အခါမ်ိဳးမွာ အခ်ိန္ကုန္ သက္သာေအာင္လို႔ ၀ါ-အေရအတြက္ တူတ့ဲ ရဟန္းေတြ တစ္ၿပိဳင္နက္ ဆိုၿပီး ပ၀ါရဏာျပဳႏိုင္ေအာင္လည္း ျမတ္ဗုဒၶက ခြင့္ျပဳခ့ဲပါတယ္။ ဥပမာ ဆယ္၀ါရ ရဟန္းေတြ အကုန္လုံး တစ္ၿပိဳင္နက္ ဆိုၿပီး ပ၀ါရဏာျပဳ၊ ၿပီးေတာ့ ကိုး၀ါရေတြ ပ၀ါရဏာျပဳ။ ဒီလိုဆိုေတာ့ အခ်ိန္ သိပ္ၿပီး မၾကာေတာ့ဘူးေပါ့။
ပ၀ါရဏာျပဳခ်ိန္ သိပ္ၿပီး မၾကန္႔ၾကာေတာ့တ့ဲအတြက္ တစ္ဘက္ကေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ အျခားတစ္ဘက္က ၾကည့္ရင္ေတာ့ ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္တိုင္း ကိုယ့္အသက္ေတြ ကိုယ့္၀ါေတြကို မစဥ္းစားဘဲ ေနလို႔ ကို မရႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါကိုေတာ့ မေကာင္းဘူး လို႔ပဲ ေျပာမလား။ အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ ကို ႏွစ္လုံးသြင္းၿပီး ေကာင္းတယ္လို႔ပဲ ဆိုမလား။
“တစ္၀ါရ သံဃာေတာ္မ်ား ပ၀ါရဏာျပဳပါဘုရား” ႏွင့္ စတင္ခ့ဲတ့ဲ ရဟန္းဘ၀ဟာ မနက္ျဖန္ဆိုရင္ေတာ့ ႏွစ္ဆယ့္ေလး၀ါရ ဆိုတ့ဲ စာရင္းထဲကို ၀င္ပါေတာ့မယ္။ ပ၀ါရဏာျပဳတာဟာ မလြဲမေသြ ျပဳရမယ့္ ၀ိနည္းကံတစ္ခုကို ျပဳေနတာ ျဖစ္သလို သတိေပး ေခါင္းေလာင္းသံတစ္ခုကို တစ္ႏွစ္တစ္ခါ နားေထာင္ေနရတာပါလား လို႔လည္း ေတြးေတာ ဆင္ျခင္မိပါတယ္။
From - Maha Thumana